Zakaz spożywania alkoholu i palenia na stanowisku pracy

Inne filmiki z figurką Napo są dostępne na stronie https://www.napofilm.net/cs/napos-films/films?films=all.

W Konsorcjum Napo uczestniczy obecnie osiem członków

- AUVA (Austria), CIOP (Polska), DGUV (Niemcy), EU-OSHA ( Bilbao, Hiszpania), INAIL (Włochy), INRS (Francja), SUVA (Szwajcaria) i TNO(Holandia).

Obraz

Obraz

Obraz

Obraz

Obraz

Obraz

Obraz

Obraz

Nie.

Dla pracowników w Republice Czeskiej obowiązuje zakaz spożywania napojów alkoholowych lub nadużywania innych substancji uzależniających (np. tytoniu, marihuany, opiatów, pełna lista tutaj) na stanowiskach pracy każdego pracodawcy. Ten sam zakaz obowiązuje w przypadku przebywania poza stanowiskiem pracy pracodawcy w godzinach pracy (np. wyjazdy służbowe).

§ 106 ust. 4 lit. e) ustawy nr 262/2006 Dz., Kodeks Pracy

Nie wolno wchodzić na stanowisko pracy pracodawcy pod wpływem alkoholu (lub innych substancji uzależniających).

§ 106 ust. 4 lit. e) ustawy nr 262/2006 Dz., Kodeks Pracy

Nie.

Spożywanie napojów alkoholowych na stanowisku pracy poza godzinami pracy jest również zabronione. Dotyczy to na przykład wydarzeń towarzyskich organizowanych w zakładzie pracy po godzinach pracy, które wielu menedżerów w praktyce toleruje. Chodzi jednak o naruszenie czeskich przepisów prawa.

§ 106 ust. 4 lit. e) ustawy nr 262/2006 Dz., Kodeks Pracy

Tak, są dwa wyjątki.

Piwo o obniżonej zawartości alkoholu może być spożywane przez pracowników, którzy pracują w niekorzystnych warunkach mikroklimatycznych (np. w wysokiej temperaturze wielkich pieców). Alkohol może być również spożywany przez pracowników, dla których jest to część ich obowiązków służbowych (np. sommelierów, degustatorów, itp.).

§ 106 ust. 4 lit. e) ustawy nr 262/2006 Dz., Kodeks Pracy

Tak.

Pracownik powinien poddać się badaniu na obecność alkoholu lub innych substancji uzależniających na polecenie upoważnionego kierownika wyznaczonego na piśmie przez pracodawcę. Testy mogą być wykonywane bezpośrednio przez kierownika lub przez inną osobę przez niego upoważnioną, np. osobę posiadającą kwalifikacje zawodowe w zakresie zapobiegania ryzyku (w Republice Czeskiej „pracownik służby BHP”).

§ 106 ust. 4 lit. i) ustawy nr 262/2006 Dz., Kodeks Pracy

Osoba, co do której istnieje uzasadnione podejrzenie, że pod wpływem alkoholu lub innej substancji uzależniającej wykonuje lub wykonywała działalności, mogące zagrażać jej życiu lub zdrowiu albo życiu lub zdrowiu innej osoby albo spowodować uszczerbek na majątku, powinna się poddać badaniu wstępnemu i specjalistycznemu badaniu lekarskiemu na obecność alkoholu. Pracodawca jest również uprawniony do żądania, żeby dana osoba poddała się badaniu. W przypadku odmowy poddania się badaniu wstępnemu (lub jeśli nie można go przeprowadzić lub zakończyć), zostanie przeprowadzone specjalistyczne badanie lekarskie. Jeśli odmówisz przeprowadzenie takiego badania, zostaniesz uznany za osobę będącą pod wpływem alkoholu lub innej substancji uzależniającej.

§ 20 ustawy nr 65/2017 Dz. w sprawie ochrony zdrowia przed szkodliwym działaniem substancji uzależniających

Jeśli odmówisz badania bez uzasadnionych przyczyn lub zostanie udowodnione, że byłeś pod wpływem substancji uzależniającej na stanowisku pracy, może dojść do rozwiązania umowy o pracę. Pracodawca może rozwiązać umowę o pracę ze skutkiem natychmiastowym. Zależy to jednak od okoliczności i sposobu rozwiązania tej sprawy przez pracodawcę. Pozytywny wynik testu nie zawsze oznacza naruszenie obowiązków w stopniu, który można uważać za rażące naruszenie obowiązków, mogące być podstawą do natychmiastowego rozwiązania umowy o pracę przez pracodawcę.

§ 52 ust. 1 lit. g) ustawy nr 262/2006 Dz., Kodeks Pracy

Jeśli do wypadku przy pracy doszło w wyniku prowadzenia pojazdu w stanie nietrzeźwości (lub pod wpływem innych substancji uzależniających), a stan nietrzeźwości był jedyną przyczyną, pracodawca może być całkowicie zwolniony od odpowiedzialności za rekompensatę lub zadośćuczynienie za szkodę niemajątkową z tytułu wypadku w pracy. Mówiąc najprościej: nie otrzymasz rekompensaty. Więcej informacji można znaleźć w zakładce Rekompensaty za wypadek przy pracy

§ 270 ust. 1 lit. b) ustawy nr 262/2006 Dz., Kodeks Pracy

Palenie stanowi zagrożenie dla zdrowia i może być również przyczyną powstania sytuacji nadzwyczajnej (np. pożar). Pracownik nie powinien palić na stanowiskach pracy oraz w innych pomieszczeniach, w których inne osoby narażone są na szkodliwe działanie palenia tytoniu. W praktyce nieograniczone palenie w pracy jest prawie niemożliwe - ze względu na interes niepalących pracowników.

Każda osoba fizyczna powinna się również zachowywać w sposób zapobiegający powstawaniu pożarów - palenie jest związane z nadzwyczajnym ryzykiem szczególnie w środowisku, w których dochodzi do manipulacji materiałami łatwopalnymi lub wybuchowymi.

Pracodawca powinien zapewnić przestrzeganie zakazu palenia na wyznaczonych stanowiskach pracy, na których dochodzi do kontaktu z publicznością (np. w wewnętrznych pomieszczeniach ogólnodostępnych, w środkach transportu oraz na przystankach transportu publicznego, w szkołach, wewnątrz restauracji, w placówkach opieki medycznej, na placach zabaw, itp.)

Pracodawca może zatem wydać całkowity zakaz palenia w zakładzie lub ustalić wydzielone miejsca dla palaczy („palarnie”).

Szczegółowe informacje patrz:

§ 106 ust. 4 lit. e) ustawy nr 262/2006 Dz., Kodeks Pracy

§ 8 ust. 1 ustawy nr 65/2017 Dz. w sprawie ochrony zdrowia przed szkodliwym działaniem substancji uzależniających.

§ 17 ust. 1 lit. a) ustawy nr 133/1985 Dz.

Tak, poza stanowiskiem pracy u pracodawcy.

Przerwy na posiłek i wypoczynek nie są wliczane do czasu pracy i zazwyczaj można wyjść z terenu zakładu pracodawcy. Pracodawca nie może zabronić palenia poza terenem zakładu.