Pracownice w ciąży i karmiące, pracownice będące matkami do końca dziewiątego miesiąca po porodzie

Żadne przepisy prawa w Republice Czeskiej nie regulują obowiązku ani terminu powiadomienia pracodawcy o ciąży. Ogólnie rzecz biorąc, można polecić oznajmienie ciąży już stabilnej, czyli po zakończeniu pierwszego trymestru. Nie możesz korzystać ze środków prawnych mających na celu ochronę kobiet w ciąży, dopóki nie poinformujesz pracodawcy o swojej ciąży.

Jeśli wykonujesz pracę, która jest zabroniona dla kobiet w ciąży, musisz poinformować o tym pracodawcę natychmiast po stwierdzeniu ciąży. Wykonywanie tej pracy może narazić na ryzyko Ciebie i Twoje dziecko.

Pracodawca jest zobowiązany:

• poinformować pracownice, jeśli praca związana jest z narażeniem na działanie czynników ryzyka mogących powodować uszkodzenie płodu w łonie matki;
• poinformować pracownice w ciąży, karmiące albo matki do końca dziewiątego miesiąca po porodzie o ryzykach oraz ich możliwym działaniu na ciążę, karmienie lub ich zdrowie ;
• podjąć niezbędne środki w odniesieniu do tych pracownic, w tym środków mających na celu zmniejszenie ryzyka zmęczenia psychicznego i fizycznego oraz innych rodzajów obciążenia psychicznego i fizycznego;
• dostosować do potrzeb tych pracownic pomieszczenia do wypoczynku na stanowisku pracy.

§ 103 ust. 1 lit. h) ustawy nr 262/2006 Dz., Kodeks Pracy

Zabronione jest zlecanie:

• tym pracownicom prac, które zagraża ich macierzyństwu;
• pracownicom w ciąży, karmiącym oraz matkom do końca dziewiątego miesiąca po porodzie wykonywania prac, do których nie są zdolne według opinii lekarskiej.

Zawody i stanowiska pracy zabronione dla takich pracownic są uregulowane w rozporządzeniu Ministerstwa Zdrowia.

§ 240 ustawy nr 262/2006 Dz., Kodeks Pracy

Pracodawca ma obowiązek przenieść pracownicę na inne stanowisko, o ile

• wykonuje pracę, która jest zabroniona dla kobiet w ciąży;
• wykonuje pracę zagrażającą jej ciąży według opinii lekarskiej;
• pracuje w nocy i złoży wniosek do pracodawcy o przeniesienie do na pracę w porze dziennej.

Jeśli pracodawca nie ma takiej możliwości, to powinien zwolnić Cię z obowiązku świadczenia pracy. W takim przypadku kobieta w ciąży pozostaje w domu i otrzymuje 100% wynagrodzenia zastępczego.

§ 41 ust. 1 lit. c) ustawy nr 262/2006 Dz., Kodeks Pracy

§ 41 ust. 1 lit. g) ustawy nr 262/2006 Dz., Kodeks Pracy

Nie.

Pracownicom w ciąży nie można zlecać pracy w godzinach nadliczbowych. Podobnie pracodawca nie może zlecać pracy w godzinach nadliczbowych pracownikom opiekującym się dzieckiem poniżej 1 roku życia.

§ 240 ust. 3 ustawy nr 262/2006 Dz., Kodeks Pracy

Oprócz przerw w pracy pracodawca powinien zapewnić specjalne przerwy na karmienie piersią, które są wliczane do czasu pracy i za które pracownicy przysługuje prawo do wynagrodzenia w wysokości przeciętnego zarobku.

Pracownicy z stałym tygodniowym wymiarem czasu pracy przysługuje prawo do

• 2 przerwy na karmienie po trzydziestu minutach dla każdego dziecka do ukończenia 1 roku życia, oraz
• 1 przerwa na karmienie po trzydziestu minutach na zmianę przez kolejne 3 miesiące.

Pracownicy z krótszym wymiarem czasu pracy stanowiącym jednak co najmniej połowę tygodniowego czasu pracy przysługuje prawo do 1 przerwy na karmienie po trzydziestu minutach na każde dziecko do ukończenia 1 roku życia.

§ 242 ustawy nr 262/2006 Dz., Kodeks Pracy

Tak, limity higieniczne dotyczące manipulacji ciężarami są ustalone w rozporządzeniu Ministerstwa Zdrowia.